ความก้าวหน้าที่เราสร้างขึ้นที่ได้ทำให้โลกนั้นเจริญรุ่งเรืองและมีความเสมอเท่าเทียมเป็นสิ่งที่น่ายกย่อง แต่ก็ยังมีบางสิ่งอยู่หลังความก้าวหน้าเหล่านั้น ในทุกเส้นทาง สตรีและเด็กผู้หญิงถูกทิ้งไว้ข้างหลัง ยังคงมีความไม่เท่าเทียมอยู่ให้เห็นดาษดื่นในด้านการทำงานและค่าจ้าง มี “งานของผู้หญิง” ที่ไม่ได้รับค่าจ้างมากมาย อาทิ คนเลี้ยงเด็ก งานบ้านและการเลือกปฏิบัติในด้านการตัดสินนโยบายของรัฐ แต่กระนั้นก็ยังพอมีความหวังอยู่บ้าง ปัจจุบันมีเด็กผู้หญิงจำนวนมากขึ้นที่ได้ไปโรงเรียนเมื่อเทียบกับสถิติในปี 2543 เกือบทั่วทุกภูมิภาคได้เกิดความเสมอภาคทางเพศในการศึกษาขั้นพื้นฐาน สัดส่วนผู้หญิงที่ได้รับการจ่ายค่าตอบแทนจากงานที่ทำก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนนี้มุ่งมั่นที่จะสร้างสรรค์สู่ความสำเร็จดังกล่าวเพื่อสร้างความมั่นใจว่า การเลือกปฏิบัติต่อสตรีและเด็กผู้หญิงจะหมดไปจากสังคมทุกที่